Z niebytu do... tytułów mistrza

17 marca 1990 roku, w dniu poprzedzającym założenie Klubu Sportowego Polaków na Litwie „Polonia", z inicjatywy wielkiego animatora futbolu w naszym środowisku Ludwika Adamowicza, skrzyknięci na poczekaniu przezeń w zespół piłkarze Polacy zagrali towarzyskie spotkanie z wileńską drużyną „Maccabi". Zwycięski wynik – 2:0 poszedł w świat i był jakże wymownym darem dla powstającego klubu. To właśnie ci zawodnicy zaczęli stanowić trzon drużyny, która niebawem otrzymała propozycję startu w rozgrywkach ogólnolitewskiej II ligi. W ten to spontaniczny sposób zaistniała nasza jedenastka, kreśląc od pierwszych dni istnienia wielce ambitne plany.

W dniach 14-22 lipca 1990 roku w Stalowej Woli rozegrano I Polonijne Piłkarskie Mistrzostwa Świata. W gronie 6 drużyn z USA, Czech, Austrii, Niemiec, jakie zgłosiły się na starcie, była też wileńska „Polonia", trenowana przez znanego w przeszłości piłkarza wileńskiego „Żalgirisu" Józefa Jurgielewicza. Przyznać trzeba, że ten historyczny start wypadł naprawdę imponująco. Po pokonaniu kolejno w grupie polonijnych zespołów ze Stanów Zjednoczonych: „Cracovii" Wallington – 3:0 oraz „Polonii" Greenpoint – 4:0 podopieczni Józefa Jurgielewicza awansowali do finału, gdzie wynikiem – 2:0 zmusili do kapitulacji rodaków z „Poloneza" Wiedeń.

W ten to sposób nasza drużyna została polonijnym mistrzem świata, przechodząc przez turniej niczym burza, gdyż strzelając 9 goli i nie tracąc żadnego. Na listę strzelców czterokrotnie wpisywał się Tadeusz Jurgielewicz (co zresztą przyniosło mu tytuł „króla strzelców"), a trzykrotnie – Jurij Gordiejew. Podczas uroczystej ceremonii zamknięcia mistrzostw legendarny polski trener Kazimierz Górski zawiesił złote medale na szyjach Leona Jankowskiego, Marka Karużela, Romualda Kuncewicza, Leona Zmitrowicza, Anatola Siemaszki, Jarosława Masłowskiego, Wiaczesława Ponomarowa, Jurija Gordiejewa, Wiktora Filipowicza, kapitana drużyny Ludwika Adamowicza, Tadeusza Jurgielewicza, Pawła Worobjowa, Wiktora Wojnickiego, Pawła Soroki oraz Tadeusza Gicewicza.

22 lipca reprezentacja Polonusów, której barw bronili też nasi: Leon Jankowski, Tadeusz Jurgielewicz, Romuald Kuncewicz oraz Wiktor Filipowicz, rozegrała mecz towarzyski z „Orłami" Kazimierza Górskiego, czyli reprezentantami Polski lat 70., ulegając – 0:1.
Zdobycie w Stalowej Woli tytułu mistrzowskiego stało się wielkim bodźcem do jeszcze bardziej wzmożonych treningów. Ten sukces zdecydowanie podrażnił też jednak ambicje polonijnych rywali, o czym złoci medaliści ze Stalowej Woli przekonali się w roku 1991 podczas VII Letnich Igrzysk Polonijnych, których gospodarzem był Kraków. W wielkim finale ulegli oni rodakom z Grodna – 1:2 i musieli zadowolić się krążkami srebrnymi.

Zresztą, wileńska „Polonia", której już prawie lat 20 niezmiennie jakże ofiarnie „ojcuje" Stefan Kimso, zanotowała w potyczkach z Polonusami niejeden sukces, sięgając po „srebro" i „brąz" w kolejnych edycjach Piłkarskich Polonijnych Mistrzostw Świata oraz w turniejach piłkarskich w ramach organizowanych co dwa lata Letnich Igrzysk Polonijnych. W tych ostatnich drużyna trenowana przez Wiktora Filipowicza, który notabene przejął ster od Józefa Jurgielewicza, dokonała nie lada wyczynu: cztery razy z rzędu (2001, 2003, 2005 i 2007) stawała na najwyższym stopniu podium. Ponadto tę kolekcję uzupełniają 3 medale srebrne (1991, 1997 i 1999) oraz 1 krążek brązowy (2009).

Wśród piłkarskich trofeów w mieszczącej się w stołecznym Domu Kultury Polskiej siedzibie klubu sportowego „Polonia" Wilno wielce poczesne miejsce zajmują ponadto puchary i dyplomy, jakimi Litewska Federacja Piłki Nożnej honorowała przynależność drużyny do czołówki w rozgrywkach ligi okręgowej.

Rok 2011 bez wątpienia zalega kamieniem milowym w dziejach piłkarskiej drużyny wileńskiej „Polonii". A to dlatego, że zdobyła ona historyczny awans do ogólnolitewskiej I ligi. W 17 spotkaniach południowej strefy II ligi mistrzostw Litwy (12 zwycięstw, 4 remisy i 1 porażka) zdobyła ona 40 pkt., co zapewniło jej pierwszą lokatę. W tegorocznym sezonie debiutantów czeka więc nie lada trudne zadanie: utrzymanie się w doborowej stawce 10 pierwszoligowych „jedenastek".

W trosce o młody narybek 14 marca 2009 roku w Wileńskiej Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II odbyło się uroczyste otwarcie szkółki piłkarskiej. W sali sportowej tej placówki oświatowej i na przyszkolnym boisku w dwóch grupach trenuje obecnie 30 młodych adeptów futbolu, a zajęcia prowadzą Edward Tuczyński oraz Wiktor Filipowicz.